Σπήλαιο Αγγίτη

Το Σπήλαιο των Πηγών του Ποταμού Αγγίτη βρίσκεται σε απόσταση 23 χιλιομέτρων βορειοδυτικώς της Δράμας και σε υψόμετρο 123 μέτρων. Η περιοχή του Σπηλαίου ανήκει διοικητικά στο Δημοτικό Διαμέρισμα Κοκκινογείων του Δήμου Προσοτσάνης. Ο δρόμος προς το Σπήλαιο είναι ομαλός και ασφαλτοστρωμένος. Είναι το μοναδικό αξιοποιημένο ποτάμιο Σπήλαιο στον Ελλαδικό χώρο.

Σπήλαιο των Πηγών του Ποταμού Αγγίτη, γνωστό και ως Σπήλαιο του Μααρά.

Μέχρι να αρχίσει η συστηματική εξερεύνηση του Σπηλαίου γνωστή ήταν μόνο η πρώτη του αίθουσα, διαστάσεων 35x50x15, την οποία ο Cousinery, Γάλλος πρόξενος στη Θεσσαλονίκη είχε ονομάσει "Νυμφαίον", εκλαμβάνοντάς την ως χώρο λατρείας των Νυμφών. Ο Esprit- Marie Cousinery (1747- 1883), ο οποίος το επισκέφθηκε στη διάρκεια ενός ταξιδιού του στη Δράμα, κατά τις παραμονές της Ελληνικής Επανάστασης (ίσως το καλοκαίρι του 1818) έγραψε για το σπήλαιο. Οι πρώτες γραπτές αναφορές έχουν γίνει από τον Ηρόδοτο.

Στο τμήμα αυτό βρίσκεται ο μεταλλικός υδροτροχός που χρησιμοποιήθηκε για να εξυπηρετήσει τις αρδευτικές ανάγκες των αγροτών της περιοχής, κατά το πρώτο μισό του 20ου αιώνα. Ο τροχός λειτουργούσε και επί τουρκοκρατίας μόνο που τότε ήταν ξύλινος.


μέσω των καρστικών αγωγών του σπηλαίου αποστραγγίζονται τα ύδατα της κλειστής λεκάνης του Κάτω Νευροκοπίου. Ο αγωγός αυτός φτάνει σε μήκος τα 12 χιλιόμετρα, ο μεγαλύτερος ίσως στα Βαλκάνια.

Το φαινόμενο το είχαν αντιληφθεί και καταγράψει οι διάφοροι ξένοι (Γάλλοι κυρίως) περιηγητές ή μελετητές του 19ου αιώνα, οι οποίοι γνώριζαν ότι ο ποταμός Αγγίτης τροφοδοτείται από τις καταβόθρες του Οχυρού.





Το 1952 το ζεύγος Πετρόχειλου πραγματοποίησε την πρώτη εξερευνητική προσπάθεια μέσα στο σπήλαιο, έχοντας να αντιμετωπίσει την πρωτόγνωρη εμπειρία ενός υπόγειου ποταμού με στενό πέρασμα. Η συστηματική εξερεύνηση του Σπηλαίου άρχισε το 1978 από Γάλλους σπηλαιολόγους, σε συνεργασία με την Ελληνική Σπηλαιολογική Εταιρεία.

Στο σπήλαιο βρέθηκαν σημαντικά παλαιολιθικά και παλαιοντολογικά ευρήματα τα οποία βρίσκονται στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Δράμας. Σύμφωνα με τις πληροφορίες που δίνουν τα οστά, πριν από 30.000 χρόνια, άλογα, δασύμαλλοι ρινόκεροι, μαμούθ, ελάφια, μεγάκεροι, άρκτοι των σπηλαίων και αίγαγροι. Στην μεγαλοπρεπή "Αίθουσα του Τροχού", το μόνο προσβάσιμο τμήμα μέχρι το 1978, βρέθηκαν τέσσερις εστίες προϊσhttp://www.blogger.com/img/blank.gifτορικών κτηνοτρόφων από το 4.000πχ, υπολείμματα από πήλινα οικιακά σκεύη, εργαλεία, κοσμήματα από θαλασσινά κοχύλια.

Μέσα στο Σπήλαιο φωλιάζουν ευκαιριακά ή ζουν μόνιμα 37 είδη ζώων, από τα οποία 6 είδη έγιναν γνωστά για πρώτη φορά στη διεθνή επιστημονική κοινότητα. Βρίσκουμε ακόμη ψάρια, νυχτερίδες και κάποια μεγαλύτερα θηλαστικά όπως τη βίδρα και τον μυοκάστορα.

Για όσους θέλουν να δουν όλη την εξερεύνηση του μήκους 8 χιλιομέτρων σπηλαίου με video, όπως μας πληροφόρησε και ο φίλος Γ. Πορτοκάλογλου, Φυσιολάτρες.

Πηγή Δήμος Προσοτσάνης