Τα παιδιά φτιάχνουν μια διπλή σειρά στην είσοδο. Η ώρα είναι περασμένες 6 και επιτέλους εμφανίζεται ο Οικουμενικός Πατριάρχης. Τα παιδιά τραγουδούν "καλωσορίσατε". Η ατμόσφαιρα χαρούμενη, τα παιδιά με γελαστά πρόσωπα. Φαίνεται. Τον λατρεύουν.
Καρέκλες έχουν στηθεί στην αυλή του Μοναστηριού Μεταμόρφωσης(ή Χριστός) στην Πρώτη. Μπροστά μας η εκκλησία, δεξιά το κτίριο με τα δωμάτια των κοριτσιών, αριστερά των αγοριών. Είναι η Παιδούπολη, η καλοκαιρινή κατασκήνωση του Πατριαρχείου. Κάθε παιδί μένει 2-3 εβδομάδες. Δασκάλες από την Ελλάδα και την Κωνσταντινούπολη τα μαθαίνουν τραγούδια, ζωγραφική, θεατρικά κλπ Πάνε για κολύμπι 3 φορές τη βδομάδα.
Ένα δωμάτιο τον κοριτσιών.
Δωμάτιο με θέα:
Ο Πατριάρχης πάει μέσα να προσκυνήσει.
Και επιστρέφει να καθίσει μπροστά μπροστά στα δυο τραπέζια που στήθηκαν για αυτό το σκοπό:
Τα παιδιά δεν χάνουν χρόνο και η "παράσταση" αρχίζει:
Σειρά έχει η μικρή χωροδία με όμορφα τραγούδια:
Στη συνέχεια έχουμε ξεκαρδιστικά σκετς:
Ο Πατριάρχης παρακολουθεί με ευχαρίστηση, ενίοτε συμμετέχει και χειροκροτεί:
Η παράσταση τελειώνει και τα παιδιά παίρνουν ένα βιβλίο, φιλάνε το χέρι του Οικουμενικού Πατριάρχη και παίρνουν από ένα σταυρουδάκι ή βραχιολάκι:
Ο πατριάρχης πιάνει κουβέντα με παιδιά και γονείς οι οποίοι κάνουν κύκλο γύρω του
Η έκπληξη έρχεται στο τέλος. Ακούω μια φασαρία, πέρνω τη μηχανή και βλέπω τον Πατριάρχη να παίζει ping pong με τα παιδιά:
Μαζεύουμε τα πράματα μας, παίρνουμε τα παιδιά(είχαμε έρθει 3 παρέες από τη Χάλκη με πολλά παιδιά) και κατεβαίνουνε με τα πόδια την...μικρή κατηφόρα της Πρώτης:
Τρέχουμε για να προλάβουμε το πλοίο της γραμμής διότι το επόμενο είναι αργά. Ξαφνικά βλέπω στο λιμάνι(σκάλα) που επιτρέπεται μόνο να δέσει το πλοίο της γραμμής ένα εντυπωσιακό σκάφος. Και εμφανίζεται ο Πατριάρχης με γρήγορα βήματα να προχωρά προς στο σκάφος:
Ακούω να με φωνάζουν δυνατά οι συγγενείς στο διπλανό διάδρομο. Εγώ είχα πληρώσει με το ηλεκτρονικό εισητήριο και βρισκόμουν μπροστά σε κλειδωμένη πόρτα των επιβατών. Ανοίγουν λοιπόν μόνο για///μένα την πόρτα κα τρέχω προς το σκάφος του Πατριάρχη. Μαθαίνοντας ότι χάσαμε το πλοίο και βλέποντας τόσα παιδιά μαζί μας μας κάλεσε για να μας πάει έως τη Χάλκη όπου υποθέτω θα πήγαινε στη Θεολογική Σχολή.
Είχα την ευκαιρία να πω λίγες κουβέντες με τον Πατριάρχη, και διαπίστωσα ότι είναι συγκρατημένα ή όχι αισιόδοξος για το μέλλον. Πήγε δίπλα στα αγαπημένα του παιδιά(όπως είπαμε) χαμογελαστός και περήφανος και τραβήξαμε εκπληκτικές φωτογραφίες που φυσικά δεν δημοσιεύω. Πάρτε μια γεύση όμως από το σκάφος:
Το κείμενο και η φωτογραφίες, κατ'εξαίρεση, είναι υλικά με copyright. Επιτρέπεται η χρήση των φωτογραφιών μόνο μετά από άδεια μας.
Copyright-2011 All Rights Reserved-Einai-Adynaton Blog
Καρέκλες έχουν στηθεί στην αυλή του Μοναστηριού Μεταμόρφωσης(ή Χριστός) στην Πρώτη. Μπροστά μας η εκκλησία, δεξιά το κτίριο με τα δωμάτια των κοριτσιών, αριστερά των αγοριών. Είναι η Παιδούπολη, η καλοκαιρινή κατασκήνωση του Πατριαρχείου. Κάθε παιδί μένει 2-3 εβδομάδες. Δασκάλες από την Ελλάδα και την Κωνσταντινούπολη τα μαθαίνουν τραγούδια, ζωγραφική, θεατρικά κλπ Πάνε για κολύμπι 3 φορές τη βδομάδα.
Ένα δωμάτιο τον κοριτσιών.
Δωμάτιο με θέα:
Ο Πατριάρχης πάει μέσα να προσκυνήσει.
Και επιστρέφει να καθίσει μπροστά μπροστά στα δυο τραπέζια που στήθηκαν για αυτό το σκοπό:
Τα παιδιά δεν χάνουν χρόνο και η "παράσταση" αρχίζει:
Σειρά έχει η μικρή χωροδία με όμορφα τραγούδια:
Στη συνέχεια έχουμε ξεκαρδιστικά σκετς:
Ο Πατριάρχης παρακολουθεί με ευχαρίστηση, ενίοτε συμμετέχει και χειροκροτεί:
Η παράσταση τελειώνει και τα παιδιά παίρνουν ένα βιβλίο, φιλάνε το χέρι του Οικουμενικού Πατριάρχη και παίρνουν από ένα σταυρουδάκι ή βραχιολάκι:
Ο πατριάρχης πιάνει κουβέντα με παιδιά και γονείς οι οποίοι κάνουν κύκλο γύρω του
Η έκπληξη έρχεται στο τέλος. Ακούω μια φασαρία, πέρνω τη μηχανή και βλέπω τον Πατριάρχη να παίζει ping pong με τα παιδιά:
Μαζεύουμε τα πράματα μας, παίρνουμε τα παιδιά(είχαμε έρθει 3 παρέες από τη Χάλκη με πολλά παιδιά) και κατεβαίνουνε με τα πόδια την...μικρή κατηφόρα της Πρώτης:
Τρέχουμε για να προλάβουμε το πλοίο της γραμμής διότι το επόμενο είναι αργά. Ξαφνικά βλέπω στο λιμάνι(σκάλα) που επιτρέπεται μόνο να δέσει το πλοίο της γραμμής ένα εντυπωσιακό σκάφος. Και εμφανίζεται ο Πατριάρχης με γρήγορα βήματα να προχωρά προς στο σκάφος:
Ακούω να με φωνάζουν δυνατά οι συγγενείς στο διπλανό διάδρομο. Εγώ είχα πληρώσει με το ηλεκτρονικό εισητήριο και βρισκόμουν μπροστά σε κλειδωμένη πόρτα των επιβατών. Ανοίγουν λοιπόν μόνο για///μένα την πόρτα κα τρέχω προς το σκάφος του Πατριάρχη. Μαθαίνοντας ότι χάσαμε το πλοίο και βλέποντας τόσα παιδιά μαζί μας μας κάλεσε για να μας πάει έως τη Χάλκη όπου υποθέτω θα πήγαινε στη Θεολογική Σχολή.
Είχα την ευκαιρία να πω λίγες κουβέντες με τον Πατριάρχη, και διαπίστωσα ότι είναι συγκρατημένα ή όχι αισιόδοξος για το μέλλον. Πήγε δίπλα στα αγαπημένα του παιδιά(όπως είπαμε) χαμογελαστός και περήφανος και τραβήξαμε εκπληκτικές φωτογραφίες που φυσικά δεν δημοσιεύω. Πάρτε μια γεύση όμως από το σκάφος:
Το κείμενο και η φωτογραφίες, κατ'εξαίρεση, είναι υλικά με copyright. Επιτρέπεται η χρήση των φωτογραφιών μόνο μετά από άδεια μας.
Copyright-2011 All Rights Reserved-Einai-Adynaton Blog
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου