Όλοι γνωρίζουν τη Πομπηία που κτίστηκε το 5ο Π.Χ. αιώνα και 4 θάφτηκε πριν από 2 χιλιάδες περίπου χρόνια (το 62 ΜΧ) μετά από έκρηξη του Βεζούβιου. Κάτι ανάλογο αλλά πολύ πιο μεγάλης αρχαιολογικής αξίας υπάρχει στη Σαντορίνη. Η ηφαιστειακή έκρηξη που έθαψε το Ακρωτήρι της Θήρας, έγινε περίπου το 1600 ΠΧ και η πόλη κτίστηκε το 4.500 Π.Χ.
Πρωτεύουσα και μεγαλύτερος οικισμός τα Φυρά άλλα χωριά Οία, Καμάρι, Μεγαλοχώρι, Αθηνιός (λιμάνι), Μεσαριά κλπ.
Τουριστική πύλη του Δήμου Θήρας.
Στο Μεσαίωνα εκεί που είναι ο σύγχρονος οικισμός (450 κάτοικοι), βρισκόταν ένα από τα κάστρα του νησιού. Στην κορυφή του υψώματος πάνω στο οποίο είναι κτισμένο το σύγχρονο χωριό στέκει ακόμη ο Ενετικός πύργος.
Όταν ο Γάλλος μηχανικός Φερντινάν ντε Λεσσέψ (Ferdinard de Lesseps) το 1866 χρησιμοποίησε κομμάτια Θηραϊκής γης για τη κατασκευή της διώρυγας του Σουέζ βγήκαν στην επιφάνεια προϊστορικές αρχαιότητες. Το 1870 η Γαλλική αρχαιολογική σχολή έκανε μια πρώτη μικρή ανασκαφή.
Το Ακρωτήρι έγινε γνωστό μετά τις ανασκαφές, τις οποίες άρχισε συστηματικά στην περιοχή ο Σπύρος Μαρινάτος το 1967. Η έκταση των ανασκαφών είναι κοντά στα 14 στρέμματα και έχει αποκαλυφθεί ένα μικρό ποσοστό της προϊστορικής πόλης, που υπολογίζεται ότι ήταν περίπου 200 στρέμματα και είχε γύρω στους 30.000 κατοίκους. Το ότι δεν βρέθηκαν καθόλου ανθρώπινοι σκελετοί μαρτυρά ότι μια σειρά από προειδοποιητικούς σεισμούς εξανάγκασε τους κατοίκους να τον εγκαταλείψουν έγκαιρα.
Μια πόλη σε πλήρη ακμή με πολυώροφα κτίρια με πλούσιες τοιχογραφίες που διακοσμούσαν τους χώρους των κτιρίων, κατά κανόνα των άνω ορόφων, οργανωμένες αποθήκες, βιοτεχνικούς χώρους, άριστη πολεοδομική οργάνωση με δρόμους, πλατείες και είχε ένα πλήρως αναπτυγμένο αποχετευτικό σύστημα, το οποίο περνούσε κάτω από το λιθόστρωτο και συνδεόταν απευθείας με τα σπίτια.
Οι τοιχογραφίες είναι πολύτιμη πηγή πληροφοριών για την καθημερινή ζωή στο Ακρωτήρι, την θρησκεία και την φύση του νησιού. Έχουν φιλοτεχνηθεί κατά βάση με την τεχνική της νωπογραφίας (buon fresco), δηλαδή η απόδοση του έργου γινόταν πάνω στο νωπό ακόμα ασβεστολιθικό κονίαμα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τα χρώματά τους να παραμένουν ανεξίτηλα
Το 1999 σε εργασίας για την στήριξη του νέου στεγάστρου για τη Ξεστή 3, ένα μεγάλο διώροφο κτίριο, με 14 δωμάτια σε κάθε όροφο, ανακαλύφθηκε μέσα σε πήλινη λάρνακα στον χώρο της Οικίας Θρανίων βρέθηκε μοναδικό χρυσό ειδώλιο αιγάγρου, ένα από τα ελάχιστα που γλύτωσαν τους τυμβωρύχους που επέστρεψαν λίγες μέρες μετά την έκρηξη.
Η περιοχή της ανασκαφής αποτελεί πραγματικό ακρωτήριο με απόκρημνες ακτές, που προβάλλει επί 3 μίλια δυτικά του νότιου τμήματος της Σαντορίνης.
Η Σαντορίνη είναι ένα από τα διασημότερα τουριστικά κέντρα του κόσμου. Είναι γνωστή για το υποθαλάσσιο ηφαίστειο της που δραστηριοποιήθηκε τελευταία το 1950. Από τις μεγάλες εκρήξεις του (1707-1711 μ.Χ) και (46-47 μ.Χ.) δημιουργήθηκαν τα νησιά Νέα και παλαιά καμμένη.
Η Σαντορίνη καθώς και τα νησιά Θηρασία και Ασπρονήσι είναι απομεινάρια του ηφαιστειογενούς νησιού Στρογγύλη. Η Στρογγύλη ήταν ένας ηφαιστειακός κώνος. Το κεντρικό τμήμα της ανατινάχτηκε μαζί με τον κρατήρα του ηφαιστείου από τη Μινωική έκρηξη που έγινε το 1613 Π.Χ. και είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία αυτού που σήμερα ονομάζουμε καλδέρα της Σαντορίνης. Το χάσμα που δημιουργήθηκε μεταξύ Θήρας και Θηρασίας, που έχει βάθος 1.500 μέτρων.
Κατά καιρούς βγαίνουν στην επιφάνεια ηφαιστειακοί κώνοι που σχημάτισαν τα εξής νησιά: την Παλαιά, τη Μικρή και τη Νέα Καμένη, την Καμένη Γεωργίου του Α΄, την Καμένη του Φουκέ, την Αφρόσσα και τη Δάφνη. Όλα αυτά τα νησιά μεγάλωναν σιγά-σιγά και ενώθηκαν, εκτός από την Παλαιά Καμένη.
 |
| Χαρτης της θαμμένης πόλης |
Μια πόλη σε πλήρη ακμή με πολυώροφα κτίρια με πλούσιες τοιχογραφίες που διακοσμούσαν τους χώρους των κτιρίων, κατά κανόνα των άνω ορόφων, οργανωμένες αποθήκες, βιοτεχνικούς χώρους, άριστη πολεοδομική οργάνωση με δρόμους, πλατείες και είχε ένα πλήρως αναπτυγμένο αποχετευτικό σύστημα, το οποίο περνούσε κάτω από το λιθόστρωτο και συνδεόταν απευθείας με τα σπίτια.
 |
| Συλλογή σαφράν (κρόκος) |
Οι τοιχογραφίες είναι πολύτιμη πηγή πληροφοριών για την καθημερινή ζωή στο Ακρωτήρι, την θρησκεία και την φύση του νησιού. Έχουν φιλοτεχνηθεί κατά βάση με την τεχνική της νωπογραφίας (buon fresco), δηλαδή η απόδοση του έργου γινόταν πάνω στο νωπό ακόμα ασβεστολιθικό κονίαμα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τα χρώματά τους να παραμένουν ανεξίτηλα
Το 1999 σε εργασίας για την στήριξη του νέου στεγάστρου για τη Ξεστή 3, ένα μεγάλο διώροφο κτίριο, με 14 δωμάτια σε κάθε όροφο, ανακαλύφθηκε μέσα σε πήλινη λάρνακα στον χώρο της Οικίας Θρανίων βρέθηκε μοναδικό χρυσό ειδώλιο αιγάγρου, ένα από τα ελάχιστα που γλύτωσαν τους τυμβωρύχους που επέστρεψαν λίγες μέρες μετά την έκρηξη.
 |
| Χρυσός αίγαγρος |
Σαντορίνη
Η Σαντορίνη είναι ένα από τα διασημότερα τουριστικά κέντρα του κόσμου. Είναι γνωστή για το υποθαλάσσιο ηφαίστειο της που δραστηριοποιήθηκε τελευταία το 1950. Από τις μεγάλες εκρήξεις του (1707-1711 μ.Χ) και (46-47 μ.Χ.) δημιουργήθηκαν τα νησιά Νέα και παλαιά καμμένη.
 |
| Αεροφωτογραφία του User:Philos2000 |
Η Σαντορίνη καθώς και τα νησιά Θηρασία και Ασπρονήσι είναι απομεινάρια του ηφαιστειογενούς νησιού Στρογγύλη. Η Στρογγύλη ήταν ένας ηφαιστειακός κώνος. Το κεντρικό τμήμα της ανατινάχτηκε μαζί με τον κρατήρα του ηφαιστείου από τη Μινωική έκρηξη που έγινε το 1613 Π.Χ. και είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία αυτού που σήμερα ονομάζουμε καλδέρα της Σαντορίνης. Το χάσμα που δημιουργήθηκε μεταξύ Θήρας και Θηρασίας, που έχει βάθος 1.500 μέτρων.
 |
| Οία |
Κατά καιρούς βγαίνουν στην επιφάνεια ηφαιστειακοί κώνοι που σχημάτισαν τα εξής νησιά: την Παλαιά, τη Μικρή και τη Νέα Καμένη, την Καμένη Γεωργίου του Α΄, την Καμένη του Φουκέ, την Αφρόσσα και τη Δάφνη. Όλα αυτά τα νησιά μεγάλωναν σιγά-σιγά και ενώθηκαν, εκτός από την Παλαιά Καμένη.
Βίντεο για τη Σαντορίνη:
Πρωτεύουσα και μεγαλύτερος οικισμός τα Φυρά άλλα χωριά Οία, Καμάρι, Μεγαλοχώρι, Αθηνιός (λιμάνι), Μεσαριά κλπ.
Τουριστική πύλη του Δήμου Θήρας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου