Η ιστορία των Δελφών χάνεται στην προϊστορία και στους μύθους των αρχαίων Ελλήνων. Σύμφωνα με την παράδοση, εδώ αρχικά υπήρχε ιερό αφιερωμένο στη Γέα, γυναικεία θεότητα αλλιώς Διώνη. Φύλακάς του ήταν ο φοβερός δράκοντας Πύθων.
Ο Απόλλωνας σκότωσε τον Πύθωνα και το δικό του ιερό ιδρύθηκε από Κρήτες που έφθασαν στην Κίρρα, το επίνειο των Δελφών, με τη συνοδεία του θεού, μεταμορφωμένου σε δελφίνι.
Τα Πύθια, εορταστικές εκδηλώσεις τελούνταν για να θυμίζουν τη νίκη του θεού εναντίον του Πύθωνα. Από αυτό το γεγονός πήρε το όνομα της η Πυθία, ιέρεια του μαντείου, οι χρησμοί της θεωρούνταν οι πιό έγκυροι στον αρχαίο κόσμο και είναι γνωστοί μέχρι σήμερα.
Τα παλαιότερα ευρήματα στην περιοχή των Δελφών χρονολογούνται στη νεολιθική εποχή (4000 π.Χ.) και προέρχονται από το Κωρύκειο Άντρο, σπήλαιο στον Παρνασσό, όπου τελούνταν οι πρώτες λατρείες.
Τα ίχνη κατοίκησης είναι ελάχιστα και πολύ αποσπασματικά μέχρι τον 8ο αι. π.Χ., περίοδο κατά την οποία επικράτησε οριστικά η λατρεία του Απόλλωνα και άρχισε η ανάπτυξη του ιερού και του μαντείου.
Σύμφωνα με φιλολογικές μαρτυρίες και αρχαιολογικά ευρήματα, στους Δελφούς λατρεύονταν, ακόμη, η Αθηνά, η Άρτεμις, ο Ποσειδώνας, ο Διόνυσος, ο Ερμής, ο Ζευς Πολιεύς, η Υγεία και η Ειλείθυια.
Οι Δελφοί όμως ήταν ουδέτερη ζώνη. Όταν οι Συρακούσες νίκησαν την Αθήνα στην κρίσιμη μάχη κατά τον Πελοποννησιακό πόλεμο, έσπευσαν να χτίσουν το μεγαλόπρεπο θησαυροφυλάκιό τους ακριβώς απέναντι από αυτό των Αθηνών. Όλες οι πόλεις κράτη τις Ελλάδος συνεισέφεραν οικονομικά και έστελναν θησαυρούς κατά συρροή στους Δελφούς.
Το μαντείο των Δελφών, ένα θρησκευτικό και πολιτιστικό κέντρο, επέβαλε για πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία διεθνή νόμο, απαγορεύοντας την εκτέλεση αιχμαλώτων πολέμου ή την μόλυνση των νερών των πηγαδιών και την καταστροφή υδραγωγείων.
Στο Μαντείο έρχονταν όλοι όσοι επιθυμούσαν κάποια συμβουλή. Το Μαντείο των Δελφών ήταν θρησκευτική εμπειρία κατά την οποία όλα τα ερωτήματα έβρισκαν απαντήσεις και οι συμβουλές των ιερέων του Απόλλωνα ακολουθούνταν κατά γράμμα.
Περισσότερα από πέντε χιλιάδες έργα τέχνης υπήρχαν στους Δελφούς, πριν την καταστροφή του.
Στη νεότερη εποχή, ο χώρος των Δελφών συνδέθηκε με την προσπάθεια αναβίωσης της δελφικής ιδέας, από τον ποιητή Άγγελο Σικελιανό και τη σύζυγό του Εύα, οι οποίοι παρουσίασαν δύο παραστάσεις αρχαίου δράματος, το 1927 και το 1930, θέλοντας να δημιουργήσουν ένα νέο πνευματικό ομφαλό της γης.
Το μαντέιο των Δελφών είναι πηγή έμπνευσης για τον κάθε επισκέπτη, η ενέργεια που νιώθεις
σαν περπατάς ανάμεσα στα αρχαία ερείπια, στα ίχνη του μονοπατιού που περπάτησε ο Παυσανίας στις περιηγήσεις του, είναι κάτι που δεν περιγράφεται με λέξεις.
Ακόμα, όμως, κι αν δεν είστε από εκείνους που ξημεροβραδιάζονται στα μουσεία, οι Δελφοί είναι για όλους. Προσφέρεται εδώ ένα ευρύ φάσμα δραστηριοτήτων και μια θαυμάσια τουριστική υποδομή. Τρέκιν, ορειβασία και πεζοπορία σε φυσικές διαδρομές είναι μερικές από τις πολλές δραστηριότητες που μπορείτε να απολαύσετε εδώ. Τα ξενοδοχεία είναι και παραδοσιακά και, συγχρόνως, μοντέρνα, καθρεφτίζοντας και την παραδοσιακή Ελλάδα και αυτήν του 21ου αιώνα, μέλους της μεγάλης ευρωπαϊκής οικογένειας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου