Σύμφωνα με τις πρώτες ιστορικές αναφορές, το σημερινό Νέβσεχιρ ήταν ένα
μικρό χωριό, το οποίο χτίστηκε στους πλαγιές του βουνού Kahveci, στην
κοιλάδα του ποταμού Άλυς ( Kızılırmak), από τους Χετταίους.
Το πρώτο πιθανόν όνομα της πόλης ήταν Νήσσα αργότερα το 1308 όταν οι Οθωμανοί τη πήραν απ τους Μογγόλους ονομάστηκε Μούσκαρα (Muşkara) και κατάληξε σιγά σιγά ένα μικρό χωριό, μέχρι τις αρχές του 18ου αιώνα.
Η σημερινή πόλη οφείλει την επανίδρυσή της στο Μεγάλο Βεζύρη (και γαμπρό του Σουλτάνου Αχμέτ του 3ου) Νεβσεχιρλί Νταμάτ Ιμπραήμ Πασά, ο οποίος γεννήθηκε εδώ και επέδειξε μεγάλο ενδιαφέρον για την ανακατασκευή και αναμόρφωση της περιοχής. Από αυτόν πήρε τη σημερινή της ονομασία.
.
Μέχρι το 1922 ζούσαν στην περιοχή ελληνικοί πληθυσμοί, και ορισμένοι εξ αυτών μιλούσαν το τοπικό Καππαδοκικό ιδίωμα που είναι ένα μίγμα ελληνικών λέξεων μέσα σε τουρκικά ιδιώματα, άλλοι (λίγοι) μιλούσαν Ελληνικά και άλλοι Καραμανλίδικα (Τούρκικα που στο γραπτό λόγο χρησιμοποιούσαν Ελληνικό αλφάβητο).
Οι κάτοικοι ήταν μορφωμένοι και είχαν ιδρύσει μορφωτικά - πολιτιστικά σωματεία όπως η Βασιλειάς τα οποία μάζευαν πόρους και από Νεφσεχιρλίδες της Πόλης.
Ακόμα σώζεται η Ελληνική συνοικία (Ρουμ μαχαλά) και μια εκκλησία, τα πούλμαν με τους εκδρομείς από την Ελλάδα την επισκέπτονται σαν αξιοθέατο, το πατρικό της γιαγιάς μου, το σπίτι του Πρόδρομου Αστυνάρογλου, ένα από τα μεγαλύτερα αρχοντικά στο οποίο φιλοξενούσαν τους χριστιανούς ταξιδιώτες, είναι έτοιμο να καταρρεύσει !
Στην Ελλάδα οι πρόσφυγες εγκαταστάθηκαν στην δυτική περιοχή της Θεσσαλονίκης, στους λόφους λίγο έξω από τα όρια των βυζαντινών τοιχών, και έδωσαν στη νέα τους πατρίδα το όνομα της παλαιάς: Νεάπολη και ίδρυσαν τη γνωστή συνοικία της Θεσσαλονίκης.
Το Μαϊο έγινε και συνέδριο στη Νεάπολη της Θεσσαλονίκης, για την «αγιοτόκο Καππαδοκία», όπως την χαρακτηρίσε σε μήνυμά του ο μητροπολίτης Νεαπόλεως-Σταυρουπόλεως Βαρνάβας, το συνέδριο διοργάνωσαν η θεολογική σχολή, το Αριστοτέλειο πανεπιστήμιο, ο τοπικός δήμος και διάφορα σωματεία της Καππαδοκίας και το κέντρο Καππαδοκικών σπουδών Νέας Καρβάλης. Τίτλος του συνεδρίου "Χνάρια Ελληνοχριστιανικού Πολιτισμού".
Υπάρχει και blog αφιερωμένο στη Νεάπολη (Nevsehir) της Καππαδοκίας, του συμπατριώτη μου Βαγγέλη Σταματιάδη.
Το πρώτο πιθανόν όνομα της πόλης ήταν Νήσσα αργότερα το 1308 όταν οι Οθωμανοί τη πήραν απ τους Μογγόλους ονομάστηκε Μούσκαρα (Muşkara) και κατάληξε σιγά σιγά ένα μικρό χωριό, μέχρι τις αρχές του 18ου αιώνα.
Η σημερινή πόλη οφείλει την επανίδρυσή της στο Μεγάλο Βεζύρη (και γαμπρό του Σουλτάνου Αχμέτ του 3ου) Νεβσεχιρλί Νταμάτ Ιμπραήμ Πασά, ο οποίος γεννήθηκε εδώ και επέδειξε μεγάλο ενδιαφέρον για την ανακατασκευή και αναμόρφωση της περιοχής. Από αυτόν πήρε τη σημερινή της ονομασία.
.
Μέχρι το 1922 ζούσαν στην περιοχή ελληνικοί πληθυσμοί, και ορισμένοι εξ αυτών μιλούσαν το τοπικό Καππαδοκικό ιδίωμα που είναι ένα μίγμα ελληνικών λέξεων μέσα σε τουρκικά ιδιώματα, άλλοι (λίγοι) μιλούσαν Ελληνικά και άλλοι Καραμανλίδικα (Τούρκικα που στο γραπτό λόγο χρησιμοποιούσαν Ελληνικό αλφάβητο).
Οι κάτοικοι ήταν μορφωμένοι και είχαν ιδρύσει μορφωτικά - πολιτιστικά σωματεία όπως η Βασιλειάς τα οποία μάζευαν πόρους και από Νεφσεχιρλίδες της Πόλης.
Ακόμα σώζεται η Ελληνική συνοικία (Ρουμ μαχαλά) και μια εκκλησία, τα πούλμαν με τους εκδρομείς από την Ελλάδα την επισκέπτονται σαν αξιοθέατο, το πατρικό της γιαγιάς μου, το σπίτι του Πρόδρομου Αστυνάρογλου, ένα από τα μεγαλύτερα αρχοντικά στο οποίο φιλοξενούσαν τους χριστιανούς ταξιδιώτες, είναι έτοιμο να καταρρεύσει !
Στην Ελλάδα οι πρόσφυγες εγκαταστάθηκαν στην δυτική περιοχή της Θεσσαλονίκης, στους λόφους λίγο έξω από τα όρια των βυζαντινών τοιχών, και έδωσαν στη νέα τους πατρίδα το όνομα της παλαιάς: Νεάπολη και ίδρυσαν τη γνωστή συνοικία της Θεσσαλονίκης.
Το Μαϊο έγινε και συνέδριο στη Νεάπολη της Θεσσαλονίκης, για την «αγιοτόκο Καππαδοκία», όπως την χαρακτηρίσε σε μήνυμά του ο μητροπολίτης Νεαπόλεως-Σταυρουπόλεως Βαρνάβας, το συνέδριο διοργάνωσαν η θεολογική σχολή, το Αριστοτέλειο πανεπιστήμιο, ο τοπικός δήμος και διάφορα σωματεία της Καππαδοκίας και το κέντρο Καππαδοκικών σπουδών Νέας Καρβάλης. Τίτλος του συνεδρίου "Χνάρια Ελληνοχριστιανικού Πολιτισμού".
Υπάρχει και blog αφιερωμένο στη Νεάπολη (Nevsehir) της Καππαδοκίας, του συμπατριώτη μου Βαγγέλη Σταματιάδη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου