Μόλις φτάσει το πλοίο στην Αλόννησο (Λιαδρόμια),το πρώτο που κάνει εντύπωση στο ταξιδιώτη είναι η αντίθεση γαλάζιου και πράσινου. Το λιμάνι ονομάζεται Πατητήρι. Το Πατητήρι είναι το επίνειο του Χωριού της Αλοννήσου. Εδώ πάταγαν τα σταφύλια για να φτιάξουν μούστο για το περίφημο, κατά τους βυζαντινούς κυρίως χρόνους, κρασί της Αλοννήσου.Το Παλιό Χωριό της Αλοννήσου με τα φιδωτά πλακόστρωτα δρομάκια, τις γραφικές αυλές, τους πέτρινους πύργους, το παλιό κάστρο, τις πολυάριθμες εκκλησίες και τα παραδοσιακά αλώνια, είναι μοναδικής ομορφιάς και έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον.
Το παραλιακό χωριουδάκι Βότση είναι ο τρίτος οικισμός του νησιού, ανάμεσα σε Πατητήρι και Βότση Βρίσκεται η παραλία Ρουσούμ Γυαλός με 3 ταβερνάκια και κάποια ενοικιαζόμενα δωμάτια. Ρσούμ στα τούρκικα σημαίνει δασμός, και φαίνετε ότι από αυτή την παραλία γίνονταν οι εξαγωγές του φημισμένου κρασιού της Αλοννήσου, και εκεί πληρώνονταν οι σχετικοί δασμοί (εισαγωγής-εξαγωγής).
Η Αλόννησος έχει έκταση 64 τετρ. χιλιομέτρων, έχει αρκετές βουνοκορφές με υψηλότερη κορυφή στα 476 μέτρα στο βουνό Κουβούλι, ακολουθούν το βουνό Γελαδιάς 456 μ., Καλόβουλος 355 μ., Τουρκόβιγλα 343 μ., Βουνό 255 μ.
Το νότιο τμήμα του νησιού είναι καλλιεργήσιμο και σ΄αυτό ζουν και δραστηριοποιούνται οι κάτοικοι, οι οποίοι μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1970 ήταν στην πλειοψηφία αγρότες και ψαράδες. Το βόρειο τμήμα είναι άγονο και βραχώδες, με διαφορετική γεωφυσική διαμόρφωση που σε πολλά σημεία δημιουργούν τοπίο άκρως εντυπωσιακό.
Στην Περιοχή Αλοννήσου-Β. Σποράδων ιδρύεται το 1992 το πρώτο Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο της χώρας μας, περιλαμβάνει και τα νησάκια Κυρα παναγιά, Περιστέρα, Δύο Αδέλφια, Σκάντζουρα, Γιούρα, Ψαθούρα, Πιπέρι.
Η Μεσογειακή φώκια, ή φώκια, η Μοναχός (Monachus monachus), είναι από τα πλέον απειλούμενα είδη της Ευρώπης και έχει εναποθέσει τις ελπίδες για την επιβίωσή της στην Ελλάδα. Κάποτε ένας μεγάλος αριθμός από αυτές ζούσε σε όλη τη Μεσόγειο, στις βόρειες ακτές της Αφρικής, στον Ατλαντικό και στη Μαύρη Θάλασσα.
Εκτός από τη Μεσογειακή φώκια, η ιδιαιτερότητα του Εθνικού Θαλάσσιου Πάρκου της Αλοννήσου, οφείλεται και στην παρουσία, ενός σπάνιου αρπακτικού πτηνού του Μαυροπερίτη, ενός σπάνιου γλάρου με το χαρακτηριστικό κόκκινο ράμφος. Ακόμα ενδιαφέρον παρουσιάζει και το ενδημικό αγριοκάτσικο (Capra hircus aegagrus), που ζει στα Γιούρα. Κάποτε και η Ψαθούρα είχε αγριοκάτσικα αλλά έγινε πεδίο βολής και βομβαρδίστηκε ανηλεώς.
Το νησί ήταν από παλιά ένας τόπος πλούσιος σε χλωρίδα και πανίδα. Στον ακρωτήρι Κοκκινόκαστρο βρέθηκαν σκελετοί ρινόκερων, μικρόσωμων αλόγων και ελαφιών, ενώ, γύρω από το νησάκι Βράχος, βρίσκεται βυθισμένη μια αρχαία πολιτεία, που αποτελεί αδιάψευστη απόδειξη της μεγάλης ιστορίας του νησιού. Η αρχαία πόλη καταποντίσθηκε πριν από την νεολιθική περίοδο. Η Ίκος, όπως λεγόταν τότε και ολόκληρο το νησί, βρισκόταν κτισμένη εκεί που σήμερα βρίσκεται ο όρμος Κοκκινόκαστρο και τα ερείπια της πόλης διακρίνονται στο βυθό του.
Για πληροφορίες διαμονής, εστίασης και μετακίνησης.
Visit Sporades.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου