Ειναι (α)δυνατον!: Κωστάντζα, σπάνιες φωτογραφίες από το κοσμοπολίτικο λιμάνι του Ευξείνου Πόντου

Η Κωστάντζα είναι το μεγαλύτερο λιμάνι της Ρουμανίας στη Μαύρη θάλασσα και 5η σε μέγεθος πόλη της χώρας.


Ξενοδοχείο Μπουλεβάρτ.


Ξενοδοχείο Κοντινένταλ.

Η ελληνική παρουσία στη Κωστάντζα είναι πανάρχαιη, από τον 7^ο αιώνα π.Χ όταν ιδρύθηκε η ελληνική αποικία με το όνομα Τόμις.

Το όνομα της πόλης προέρχεται πιθανότατα από παραφθορά της βυζαντινής ονομασίας «Κωνσταντιανή», που της αποδόθηκε προκειμένου να τιμηθεί η αδελφή του Μεγάλου Κωνσταντίνου Κωνσταντία. Οι Οθωμανοί χρησιμοποιούσαν, ελαφρά μεταλλαγμένη, την ίδια ονομασία: Κιουστεντζέ (Küstence).

Ξενοδοχείο Γκράντ


Καζίνο

Από το 1880 και μετά η Κωστάντζα γνώρισε αξιοσημείωτη οικονομική, δημογραφική και πολιτιστική ανάπτυξη. Πολλά υπέροχα νεοκλασικά ξενοδοχεία, ένα πολυτελέστατο καζίνο καθώς και διάφορα εξαιρετικής κατασκευής δημόσια κτίρια ξεφύτρωσαν παντού. Σε αυτή την ανάπτυξη βοήθησε η ανακατασκευή του λιμένα καθώς και η κατασκευή της σιδηροδρομικής γραμμής Βουκουρεστίου-Κωνστάντζας.

Πανοραμική φωτογραφία


Ταχυδρομείο- τηλεγραφείο - τηλεφωνείο.

Το 1859 η Κωνστάντζα ήταν μια μικρή πόλη με πληθυσμό περίπου 3.000 κατοίκων, περίπου οι μισοί ήταν Έλληνες χριστιανοί και οι υπόλοιποι Τούρκοι και Τάταροι μουσουλμάνοι, λίγοι Εβραίοι, Αρμένιοι, Γερμανοί και Άγγλοι. Μα μέχρι το 1896 οι κάτοικοι έφτασαν τους 10.460, εκ των οποίων 2.519 Ρουμάνοι και 2.416 Έλληνες, οι υπόλοιποι από διάφορες φυλές.

Η πόλη διατήρησε συμπαγή ελληνικό πληθυσμό καθ’ όλη τη Μεσοπολεμική περίοδο, παρά το γεγονός ότι πάρα πολλοί Έλληνες είχαν πάρει τη ρουμανική υπηκοότητα. Ενδεικτικά, το 1928, σε πληθυσμό 41.000 κατοίκων οι Έλληνες ήταν 3.130 και συνιστούσαν τη δεύτερη κοινότητα στην πόλη μετά τη ρουμανική (28.700), ενώ ζούσαν στην Κωνστάντζα και πολλοί Αρμένιοι (2.015), Τούρκοι (2.003), Εβραίοι (1.050) και Βούλγαροι (1.037).


Κωστάντζα πλατεία Οβιντίου.


Vedere spre Mare

Στην Κωστάντζα υπήρχε ένας μεγάλος Ελληνικός πολιτιστικός σύλλογος η "Ελπίς" έτος ιδρύσεως 1890, που από το 1898 απέκτησε ιδιόκτητο κτίριο που έχει μεγάλη αίθουσα τελετών και βιβλιοθήκη. Στη σκηνή αυτή παρουσιάσθηκαν το 1902 η μεγάλη τραγωδός Ευαγγελία Παρασκευοπούλου, το 1910 οι Θ. Ποφάντης, Αδ. Ταβουλάρης και Απέργης, το 1912 η Μαρίκα Κοτοπούλη, το 1914 ο θίασος Οπερέττας Παπαϊωάννου και λίγο πριν τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Αττίκ. Η ποδοσφαιρική ομάδα του συλλόγου κατέκτησε μια φορά και το πρωτάθλημα της Ρουμανίας.

Λύκειο

Οι Έλληνες στη Ρουμανία αριθμούσαν περίπου τους 100.000 πριν το 1939, και ήταν ιατροί, μηχανικοί, δικηγόροι, έκδοτες τοπικών εφημερίδων, έμποροι, ναυτικοί, εφοπλιστές, που κυριαρχούσαν στο Δούναβη, βιομήχανοι και τραπεζίτες. Συνθέτες, πρωταγωνιστές θεάτρου και κινηματογράφου που πρωτοστάτησαν στη διαμόρφωση της μουσικής και θεατρικής κίνησης, ανώτατοι λειτουργοί, καθηγητές Πανεπιστημίου και ακαδημαϊκοί, δήμαρχοι, βουλευτές, υπουργοί και πρωθυπουργοί, όπως ο Απόστολος Αρσάκης, που πρώτος εισήγαγε το 1861 στη Μολδοβλαχία το νόμο της απαλλοτριώσεως των μεγάλων κτημάτων, δίδοντας γη στους ακτήμονες χωρικούς της Ρουμανίας και ο Νικολάε Γιόργκα στη μεσοπολεμική περίοδο 1931-1932.