Ο Εθνικός Κήπος
Ο εθνικός κήπος ή βασιλικός κήπος όπως τον έλεγαν όταν μας πήγαιναν με το δημοτικό σχολείο για εκπαιδευτική εκδρομή. Είναι ένα πάρκο 150 στρεμμάτων που μαζί με το Ζάππειο φτάνει τα 285 στρέμματα και βρίσκεται δίπλα από τη βουλή.
Αυτό το πολύ όμορφο πάρκο ήταν ο κήπος του Βασιλικού Παλατιού και δημιουργήθηκε από τη Βασίλισσα Αμαλία και τον Γερμανό κηπουρό της, Σμίτ (Schmidt)ο οποίος μετέφερε
από το Σούνιο και την Εύβοια πολλά αυτοφυή φυτά και συμπλήρωσε τα 14.000 καλλωπιστικά φυτά που είχαν φέρει από τη Γένοβα.
Ο Σμιτ ήταν διευθυντής του κήπου από από το 1854- 1884
Οριοθετήθηκε στην αρχή από τον Φρειδερίκο Γκαίρτνερ (Friedrich von Gaertner), τον αρχιτέκτονα των ανακτόρων, σε μια έκταση 500 περίπου στρεμμάτων. Επειδή η έκταση αυτή απέκλειε τον δρόμο Αθήνας-Κηφισιάς το σχέδιο του κήπου αναθεωρήθηκε το 1839 από τον Χοχ (Hoch), διευθύνοντα μηχανικό τής οικοδομής των ανακτόρων.
Στον Εθνικό κήπο υπάρχουν δύο λίμνες με πάπιες, μία παιδική χαρά, ένας μικρός ζωολογικός κήπος και μερικά αρχαία ερείπια κίονες κορινθιακού ρυθμού, μωσαϊκά κτλ.
Είναι ανοιχτός για το κοινό από την Ανατολή μέχρι τη Δύση του Ηλίου. Η κύρια είσοδος του πάρκου είναι από την Λεωφόρο που μετονομάστηκε σε Αμαλίας προς τιμήν της, αφού αυτή οραματίστηκε τον κήπο. Υπάρχουν άλλες έξι είσοδοι στον κήπο: μία από την οδό Βασιλίσσης Σοφίας, τρεις από την οδό Ηρώδου Αττικού (η μία είναι κλειδωμένη με αλυσίδα) και δύο από την περιοχή τού Ζαππείου πάρκου
Ένα από τα λίγα μέρη στην Αθήνα όπου μπορείτε να βρείτε δροσερό και σκιερό καταφύγιο, άφθονη βλάστηση και λουλούδια καθώς και πολλά είδη πουλιών.
Στον κήπο ζει ένας αρκετά μεγάλος πληθυσμός από γάτες.
Υπάρχουν προτομές του Καποδίστρια, του φιλέλληνα Eynard, του Δ. Σολωμού και του Αρ. Βαλαωρίτη.
Ο Henry Miller έγραψε για τον Εθνικό Κήπο το 1939:"Το πάρκο παραμένει στην μνήμη μου όσο κανένα άλλο πάρκο που έχω επισκεφτεί στη ζωή μου. Η πεμπτουσία ενός πάρκου είναι όπως όταν κάποιος κοιτά ένα πίνακα ή ονειρεύεται, να βρίσκεται σε έναν τόπο που δεν μπορεί όμως ποτέ να πάει."
Διαβάστε επίσης από τη σειρά "Πάρκα της Αθήνας"
Πεδίον του Άρεως
που με ταξίδεψες αποψε!!
ΑπάντησηΔιαγραφήεχω μια αναμνηση παιδική απο αυτο τον κήπο:
καποτε πηγα με τους γονεις μου κ τάιζα τους κύκνους.
ενας απο αυτους με τσίμπησε με το ραμφος του κ μικρουλα όπως ήμουν φώναζα ΜΕ ΔΑΓΚΩΣΕ Ο ΚΥΚΝΟς κ έκλαιγα!
τοτε δεν καταλαβαινα γιατί οι άλλοι γελουσαν με αυτο που έλεγα!
να σαι καλά για την αναμνηση... καλό βράδυ
Εθνικός Κήπος και μετά Πλάκα ή πεζόδρομος μπροστά από την Ακρόπολη είναι μια πολύ ωραία βόλτα (για απόγευμα μιλάμε βέβαια με τις ζέστες που κάνει τελευταία). Πολύ ωραία η ανάρτηση.
ΑπάντησηΔιαγραφή@fotini Έχω και γω πολλές αναμνήσεις από τον κήπο με πήγαιναν και μένα οι γονείς μου.
ΑπάντησηΔιαγραφή@Vassilis Στο τέλος της βόλτας σταματάς για καφέ στη Πλάκα ή στο Λουμπαδιάρη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛουμπαδιάρη φυσικά, για να θυμόμαστε τις παλιές ... σχολικές κοπάνες (!) και τα φραπέ κάτω από τα πεύκα ... κάποια από τα καθίσματα τα έχουμε πληρώσει εγώ και οι φίλοι μου χρόνια τώρα:)
ΑπάντησηΔιαγραφήστο βραχο της ακροπολης έχω να θυμαμαι κάποιες βραδιες με αστερια...
ΑπάντησηΔιαγραφή