13 άγνωστα έργα του Παρθένη στον Άγ. Αλέξανδρο

Την ανακάλυψη την έκανε κατά τη διάρκεια έρευνας για τη διπλωµατική - µεταπτυχιακή του εργασία στην Ιστορία της Τέχνης, ο Γιώργος Μυλωνάς με τη βοήθεια του καθηγητή Ιστορίας της Τέχνης στο Πανεπιστήµιο της Αθήνας, και Φαληριώτη, του Νίκου Ζία, ο οποίος όπως φαίνεται γνώριζε για την ύπαρξη τους.

Ένας πραγματικός "θησαυρός" κρυβόταν στην εκκλησία του Αγίου Αλεξάνδρου στο Παλαιό Φάληρο. Έξι έργα του Κωνσταντίνου Παρθένη, τα οποία μάλιστα βρίσκονται στην Ωραία Πύλη του ναού. Πρόκειται για έξι μετάλλια µε τέσσερις Ευαγγελιστές και τους προφήτες Δαβίδ και Σολοµώντα.

Υπάρχουν και άλλα επτά εµβληµατικά έργα του ζωγράφου στη νότια πλευρά του ναού, που είναι απρόσιτα για το ευρύ κοινό. Πρόκειται για τις αγιογραφίες του Αγίου Γεωργίου, του Αγίου Δημήτριου, του Αγίου Παντελεήμονος, της Αγίας Καλλιόπης, της Αγίας Φιλοθέης και της Αγίας Βαρβάρας που πλαισιώνουν την εντυπωσιακή Παναγία Μυρτιδιώτισσα.

Όπως αποκαλύπτει ο κ. Ζίας, εκτός από τα παραπάνω έργα, τον ναό υπήρχαν κι άλλα 12 έργα του ζωγράφου, τα οποία όμως απομακρύνθηκαν λίγο μετά τη δημιουργία τους, στις αρχές του 20ου αιώνα εξαιτίας αντιδράσεων των Φαληριωτών.

Είναι μεγάλα τα άλογα ή είναι κοντό το ένδυμα της Αγίας Βαρβάρας και φαίνονται τα πόδια της ήταν κάποιες από τις δικαιολογίες της τότε κοινωνίας.

Πρόκειται για το Δωδεκάορτο, που φιλοτέχνησε ο Κωνσταντίνος Παρθένης πάνω από το τέµπλο και το οποίο δεν έµεινε στον ναό ούτε µήνα.

Ποιος είναι όμως ο Κωνσταντίνος Παρθένης;

Ο Κωνσταντίνος Παρθένης γεννήθηκε το 1878 στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου από πατέρα Έλληνα και μητέρα Ιταλίδα.
Σπούδασε ζωγραφική στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Βιέννης ενώ παρακολούθησε και μαθήματα μουσικής στο Ωδείο της πόλης.

Το 1903 επέστρεψε στην Ελλάδα για να ασχοληθεί αρχικά με την αγιογραφία. Έως το 1907, έζησε στον Πόρο, όπου φιλοτέχνησε τις τοιχογραφίες του ναού του Αγίου Γεωργίου. Μετά πήγε στο Κάιρο όπου αγιογράφησε τον εκεί ναό του Αγ. Γεωργίου.

Έργα του Παρθένη βρίσκονται στην Εθνική Πινακοθήκη, στην Πινακοθήκη του Δήμου Αθηναίων και σε πολλές άλλες δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Τα έργα του πωλούνται σε πολύ υψηλές τιμές στις διεθνείς δημοπρασίες.

Από το 1909 έως το 1914, έζησε στο Παρίσι, όπου μυήθηκε στον μεταϊμπρεσιονισμό για να διαμορφώσει τελικά το δικό του προσωπικό ύφος. Στο Παρίσι, συμμετείχε σε εκθέσεις ζωγραφικής πετυχαίνοντας σημαντικές διακρίσεις.

Το 1917, μαζί με τον Νικόλαο Λύτρα, τον Κ. Μαλέα, τον Θεόφρ. Τριανταφυλλίδη και άλλους ζωγράφους, ίδρυσε την Ομάδα «Τέχνη», με στόχο την ανατροπή του συντηρητικού ακαδημαϊσμού. Το 1918 που αγιογράφησε τον Άγιο Αλέξανδρο έκανε και τη πρώτη μεγάλη έκθεσή του στο Ζάππειο με περισσότερους από 240 πίνακες.