Anne Marie Sophie de Marbois-Lebrun, είναι το πλήρες όνομα της γνωστής σε όλους μας Δούκισσας της Πλακεντίας, η οποία δώρισε εκτός άλλων τη χειμερινή της κατοικία, Β.Σοφίας 22, τη βίλλα των Ιλισίων, (δίπλα περνούσε ο ποταμός Ιλισσός) για τη δημιουργία του Βυζαντινού μουσείου.
Η δούκισσα ήταν Αμερικανίδα γεννημένη στη Φιλαδέλφια, θυγατέρα του Γάλλου διπλωμάτη Φραγκίσκου Μπαρμπέ ντε Μαρμπουά και της Αμερικανίδας Ελίζαμπεθ Μουρ, κόρης του κυβερνήτη της Πενσιλβάνια και σύζυγος του Σαρλ Λεμπρέν, Δούκα της Πιατσέντζα (Πλακεντία). Η δράση της εστιάστηκε στην ενίσχυση του απελευθερωτικού αγώνα και η οικονομική και κοινωνική συνεισφορά κατά τα πρώτα χρόνια εδραίωσης του νεοελληνικού έθνους. Όσο ζούσε στο Παρίσι στο σπίτι της σύχναζαν οι Ντελαβίν, Λαμαρτίνος και Βίκτωρας Ουγκώ.
Έζησε στο Ναύπλιο και μετά σε Αθήνα το χειμώνα και Πεντέλη το καλοκαίρι. Πολλά αρχιτεκτονικά αριστουργήματα κοσμούν ακόμη και σήμερα γωνιές της ελληνικής γης. Πέθανε 69 ετών το 1854, και άφησε κληροδότημα στο Ελληνικό κράτος που το διαχειρίστηκε ο Γιώργος Σκουζές.
Ανέθεσε στον αρχιτέκτονα Κλεάνθη την οικοδόμηση του περιβόητου Καστέλου της Ροδοδάφνης, γνωστό ως "Πύργος της Πλακεντίας", καθώς και τρία σπίτια, τη Maisonette (Μεζονέτα), την Plaisance (Πλακεντία) και τον Tourelle (Πυργίσκο). Για την κατασκευή τους συνεργάστηκαν ο Χανς Κ. Χάνσεν και ο μηχανικός Α. Γεωργαντάς. Η Δούκισσα προχώρησε στην κατασκευή μαρμάρινης πεντάτοξης γέφυρας πάνω από ρεματιά της πεντελικής γης, κρηνών, δύο λατομείων μαρμάρου, ενός κοιτώνα για τους λατόμους, ενώ χρηματοδότησε και τη διάνοιξη δρόμων στην Πεντέλη.
Μετά το χαμό της πολυαγαπημένης της κόρης Ελίζας στη Βηρητό, κατά την περιοδεία της στην Μικρά Ασία και την Ανατολία και Λίβανο, πληθώρα μαρτυριών και μυθοπλασίες, όπως ότι βαλσάμωσε τη κόρη της και τη διατηρούσε στο υπόγειο του πρώτου της σπιτιού, στη οδό Πειραιώς το οποίο κάηκε στ πυρκαϊά, άρχισαν να περιβάλλουν την εκκεντρική της προσωπικότητα, καθιστώντας την παρουσία της στην Πεντέλη κατά την εποχή της δράσης των ληστών, μυστηριώδη και αινιγματική. Έχει ταφεί σε αρχαιοπρεπή τάφο σε σχήμα ναΐσκου, σε σχέδια του Σταμάτη Κλεάνθη, σε μικρή απόσταση από το μοναστήρι της Πεντέλης.
Χθες 25/6/2014 στις 9 το βράδυ έγινε μια δραματοποιημένη συναυλία για την επέτειο των 100 χρόνων από την ίδρυση του μουσείου. Με τίτλο "από τον μύθο στην πραγματικότητα".
Η Μάγδα Μαυρογιάννη (επεξεργασία κειμένου-αφήγηση), η Κατερίνα Ρούσσου (μεσόφωνος) και ο Απόστολος Παληός στο πιάνο, συνδύασαν με το καλύτερο τρόπο το λόγο με τη μουσική.
Παρουσίασαν τη ζωή της Δούκισσας της Πλακεντίας της πολυσυζητημένης αυτής προσωπικότητας της ελληνικής κοινωνίας των πρώτων μετα-επαναστατικών χρόνων. Η ιστορία της ιδιόμορφης αυτής γυναίκας κινείται μέχρι και σήμερα ανάμεσα στον μύθο και στην πραγματικότητα.
Πόσοι άραγε ξέρετε πως και τότε το Ελληνικό κράτος χρεοκόπησε, τότε αυτή η γυναίκα δώρησε όλα τα κοσμήματα της (και ήταν πολλά και πανάκριβα) προτρέποντας όλες τις ευκατάστατες Ελληνίδες να κάνουν το ίδιο !
Και δυο κυριακάτικες εκπαιδευτικές δράσεις του Βυζαντινού και χριστιανικού μουσείου. 29/6/2014 και 6/7/2014.
(κλικ στη φωτο και μετά κοντρόλ και ροδάκι του μάους για να μεγαλώσει )
Η ΙΣΤΟΣΕΛΊΔΑ ΤΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ
Η δούκισσα ήταν Αμερικανίδα γεννημένη στη Φιλαδέλφια, θυγατέρα του Γάλλου διπλωμάτη Φραγκίσκου Μπαρμπέ ντε Μαρμπουά και της Αμερικανίδας Ελίζαμπεθ Μουρ, κόρης του κυβερνήτη της Πενσιλβάνια και σύζυγος του Σαρλ Λεμπρέν, Δούκα της Πιατσέντζα (Πλακεντία). Η δράση της εστιάστηκε στην ενίσχυση του απελευθερωτικού αγώνα και η οικονομική και κοινωνική συνεισφορά κατά τα πρώτα χρόνια εδραίωσης του νεοελληνικού έθνους. Όσο ζούσε στο Παρίσι στο σπίτι της σύχναζαν οι Ντελαβίν, Λαμαρτίνος και Βίκτωρας Ουγκώ.
 | |
| Duchess of Plaisance |
Έζησε στο Ναύπλιο και μετά σε Αθήνα το χειμώνα και Πεντέλη το καλοκαίρι. Πολλά αρχιτεκτονικά αριστουργήματα κοσμούν ακόμη και σήμερα γωνιές της ελληνικής γης. Πέθανε 69 ετών το 1854, και άφησε κληροδότημα στο Ελληνικό κράτος που το διαχειρίστηκε ο Γιώργος Σκουζές.
Ανέθεσε στον αρχιτέκτονα Κλεάνθη την οικοδόμηση του περιβόητου Καστέλου της Ροδοδάφνης, γνωστό ως "Πύργος της Πλακεντίας", καθώς και τρία σπίτια, τη Maisonette (Μεζονέτα), την Plaisance (Πλακεντία) και τον Tourelle (Πυργίσκο). Για την κατασκευή τους συνεργάστηκαν ο Χανς Κ. Χάνσεν και ο μηχανικός Α. Γεωργαντάς. Η Δούκισσα προχώρησε στην κατασκευή μαρμάρινης πεντάτοξης γέφυρας πάνω από ρεματιά της πεντελικής γης, κρηνών, δύο λατομείων μαρμάρου, ενός κοιτώνα για τους λατόμους, ενώ χρηματοδότησε και τη διάνοιξη δρόμων στην Πεντέλη.
Μετά το χαμό της πολυαγαπημένης της κόρης Ελίζας στη Βηρητό, κατά την περιοδεία της στην Μικρά Ασία και την Ανατολία και Λίβανο, πληθώρα μαρτυριών και μυθοπλασίες, όπως ότι βαλσάμωσε τη κόρη της και τη διατηρούσε στο υπόγειο του πρώτου της σπιτιού, στη οδό Πειραιώς το οποίο κάηκε στ πυρκαϊά, άρχισαν να περιβάλλουν την εκκεντρική της προσωπικότητα, καθιστώντας την παρουσία της στην Πεντέλη κατά την εποχή της δράσης των ληστών, μυστηριώδη και αινιγματική. Έχει ταφεί σε αρχαιοπρεπή τάφο σε σχήμα ναΐσκου, σε σχέδια του Σταμάτη Κλεάνθη, σε μικρή απόσταση από το μοναστήρι της Πεντέλης.
Χθες 25/6/2014 στις 9 το βράδυ έγινε μια δραματοποιημένη συναυλία για την επέτειο των 100 χρόνων από την ίδρυση του μουσείου. Με τίτλο "από τον μύθο στην πραγματικότητα".
Η Μάγδα Μαυρογιάννη (επεξεργασία κειμένου-αφήγηση), η Κατερίνα Ρούσσου (μεσόφωνος) και ο Απόστολος Παληός στο πιάνο, συνδύασαν με το καλύτερο τρόπο το λόγο με τη μουσική.
Παρουσίασαν τη ζωή της Δούκισσας της Πλακεντίας της πολυσυζητημένης αυτής προσωπικότητας της ελληνικής κοινωνίας των πρώτων μετα-επαναστατικών χρόνων. Η ιστορία της ιδιόμορφης αυτής γυναίκας κινείται μέχρι και σήμερα ανάμεσα στον μύθο και στην πραγματικότητα.
Πόσοι άραγε ξέρετε πως και τότε το Ελληνικό κράτος χρεοκόπησε, τότε αυτή η γυναίκα δώρησε όλα τα κοσμήματα της (και ήταν πολλά και πανάκριβα) προτρέποντας όλες τις ευκατάστατες Ελληνίδες να κάνουν το ίδιο !
Και δυο κυριακάτικες εκπαιδευτικές δράσεις του Βυζαντινού και χριστιανικού μουσείου. 29/6/2014 και 6/7/2014.
 | |
| Κυριακάτικες δράσεις |
Η ΙΣΤΟΣΕΛΊΔΑ ΤΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου