Ξυλόκαστρο, το παλιό στέκι των επωνύμων.

 Τώρα που τα γνωστά νησιά έχουν 100% πληρότητα και οι αετονύχηδες του τουρισμού γδέρνουν τους τουρίστες και σνομπάρουν τους Έλληνες που δεν είναι εύκολα θύματα, είναι καιρός να θυμηθούμε τους παλιούς καλούς προορισμούς. Ένας από τους πιο συνηθισμένους και αγαπητούς προορισμούς των Αθηναίων, για τριήμερο ή περισσότερο είναι το Ξυλόκαστρο !

Λιμάνι

Το Ξυλόκαστρο πήρε το όνομά του από ένα ξύλινο στρατώνα κατά τα χρόνια της Ενετοκρατίας. Ο στρατώνας βρισκόταν στη δυτική πλευρά του λόφου πάνω από τη σημερινή πόλη, κοντά στον ποταμό Σύθα. Από εκεί η φρουρά μπορούσε να ελέγχει την κίνηση στον Κορινθιακό κόλπο και εποπτεύει το λιμάνι. Κατά τον 18ο αιώνα το αποκαλούσαν Οξώκαμπος.

Τον 18ο αιώνα το Ξυλόκαστρο είχε λίγα σπίτια και μερικές αποθήκες. Ένα μεγάλο αρχαίο πευκοδάσος υπήρχε στη περιοχή το οποίο αποψιλώθηκε για να καλλιεργηθεί η γη και από το αρχικό δάσος έχει απομείνει μόνο ο Πευκιάς επειδή βρίσκεται σε αμμώδες έδαφος. Ο Πευκιάς εκτείνεται κατά μήκος των ακτών του Κορινθιακού κόλπου και έχει χαρακτηριστεί αισθητικό δάσος. Στο υφάλμυρο έδαφος έχουν αναπτυχθεί 83 είδη φυτών.

Στο Ξυλόκαστρο καλλιεργούσαν σταφίδα, την έστελναν στη Πάτρα από όπου  με πλοιάρια εξαγόταν κυρίως στην Αγγλία. 

Πευκιάς.

Ο πρώτος τουριστικός προορισμός ήταν το Ξυλόκαστρο, από όλη την Ευρώπη ερχόταν τουρίστες, οι οποίοι άρχισαν το επισκέπτονται τις αρχές του 20ού αιώνα και το αποκαλούσαν ανθούπολη λόγω των πολλών λουλουδιών του.   Στον Πευκιά λειτουργούσε κατασκήνωση των αδελφών Τυπάλδου. Στην κατασκήνωση παραθέριζαν κυρίως ξένοι. Ο τουρισμός οδήγησε το Ξυλόκαστρο σε οικονομική άνθιση.

Το 1906 στην περιοχή του Ξυλόκαστρου εμφανίστηκαν οι πρώτοι γυμνιστές. Το Ξυλόκαστρο κρίθηκε επίσημα ως θερινή διαμονή των ξένων το 1919 και το επισκέπτονταν διάφοροι επώνυμοι  βασιλιάδες, πρωθυπουργοί και ηθοποιοί. 


Διαμονή στο Ξυλόκαστρο.