Εξώνυμο ή ξενώνυμο (από την ελληνική: ἔξω, έξω ή ξένος- και ὄνομα, όνομα) είναι το όνομα που δίνεται σε μια εθνοτική ομάδα ή σε μια γεωγραφική οντότητα από μια άλλη εθνοτική ομάδα. Τα εξώνυμα και ενδώνυμα μπορεί να είναι ονόματα των τοποθεσιών (τοπωνύμια), εθνοτικές ομάδες (εθνώνυμο), γλώσσες ("γλωσσωνύμια"), ή άτομα (προσωπικό όνομα).
Κατά την Ελληνική Βικιπαίδεια, που και αυτή δε παραθέτει επαρκείς πηγές, ενδώνυμα ονομάζονται στη γλωσσολογία τα ονόματα, με τα οποίο ένας λαός αποκαλεί τον εαυτό του, το κράτος του και τα μέρη όπου ζει. Εξώνυμα ονομάζονται τα αντίστοιχα ονόματα "που χρησιμοποιούνται σε μια ξένη γλώσσα, όταν αυτά δεν ταυτίζονται με τα ενδώνυμα".
Οθωμανική περίοδος στην Ελλάδα
Η Οθωμανική Αυτοκρατορία ήταν μια πολυεθνική αυτοκρατορία, όχι εθνικό τουρκικό
κράτος, και πολυεθνοτική ήταν και η σύνθεση των Οθωμανών
αξιωματούχων που ασκούσε την εξουσία, ελάχιστοι από τους οποίους είχαν τουρκική καταγωγή.
Οι Οθωμανοί, με τις νίκες τους επί των Βουλγάρων το 1371 και των Σέρβων το 1389, προωθήθηκαν και στη νότια Βαλκανική και κατέλαβαν την Αθήνα το 1458. Οι Έλληνες άντεξαν στην Πελοπόννησο μέχρι το 1460, και οι Βενετοί και οι Γενουάτες
παρέμειναν σε μερικά από τα νησιά του Αιγαίου και στο Ιόνιο, αλλά από
το 1500 το μεγαλύτερο τμήμα των πεδιάδων και των νησιών της Ελλάδας ήταν
στα οθωμανικά χέρια.