Την εποχή του Βυζαντίου ο κόσμος από το φόβο των πειρατών είχε εγκαταλείψει τα μικρά νησιά όπως η Σύρος. Όταν όμως οι Ενετοί από το 1204 και μετά, κατέλαβαν το Αιγαίο δημιουργήθηκε ο πρώτος αξιόλογος οικισμός, η Άνω Σύρος, οι κάτοικοι της οποίας ασπάστηκαν τον Καθολικισμό. Η κατάσταση διατηρήθηκε ως το 1579 οπότε ο Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσα κατέλαβε το νησί για λογαριασμό της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.Οι συριανοί άρχοντες κατάφεραν το σουλτάνο Μουράτ το β' την παραχώρηση μιας σειράς προνομίων, όπως χαμηλότερη φορολόγηση και θρησκευτική ελευθερία έτσι το νησί της Σύρου συνέχισε να αναπτύσσεται. Όταν το 1821 άρχισε η Ελληνική επανάσταση το νησί είχε 4.000 κατοίκους και οι περισσότεροι από αυτούς ζούσαν στην Άνω Σύρο.
Η καταστροφή όμως της Χίου το 1822, αλλά και οι διώξεις των Ελλήνων στη Σάμο, τη Σμύρνη, τις Κυδωνίες, τη Ρόδο, τα Ψαρά και την Κάσο προκάλεσαν ένα μαζικό προσφυγικό κύμα στη Σύρο. Οι πρόσφυγες βρήκαν στη Σύρο σχετική ασφάλεια λόγω των προνομίων που είχε παραχωρήσει η Πύλη στο νησί, μα και αλλά θετικά στοιχεία , όπως το μεγάλο, ασφαλές από τους ανέμους λιμάνι.
Σε μικρό χρονικό διάστημα στους πρόποδες της Άνω Σύρου ένα αστικό θαύμα δημιουργήθηκε. Μια πόλη γεμάτη ζωή και πλούσια κτίρια που το 1828 έφτασε να έχει 14.000 κατοίκους, η Ερμούπολη. Χρόνο με το χρόνο έγινε το μεγαλύτερο αστικό, βιομηχανικό και εμπορικό κέντρο της ελεύθερης Ελλάδας, φτάνοντας το 1850 τους 20.000 κατοίκους και το 1889 τους 22.000.
Οι κάτοικοι της Ερμούπολης, εύποροι και καλλιεργημένοι φρόντισαν να δώσουν στην πόλη τους μια πνευματική ακτινοβολία πρωτόγνωρη για τα δεδομένα της εποχής. Το 1833 εγκαινιάζεται το ιστορικό 1ο Γυμνάσιο Ερμούπολης με πρώτο γυμνασιάρχη το Νεόφυτο Βάμβα. Το θέατρο Απόλλων που μοιάζει με μικρογραφία της Σκάλας του Μιλάνου, λειτούργεί από το 1864 φιλοξενώντας δεκάδες παραστάσεις ελληνικών και ξένων θιάσων
κάθε χρόνο.
Την αρχή του 20ου αιώνα με την ραγδαία ανάπτυξη της Αθήνας πολλοί συριανοί βιομήχανοι, έμποροι και τραπεζίτες μετακομίζουν στην πρωτεύουσα. Η οικονομία του νησιού στηρίζεται στην μικρή αγροτική παραγωγή και στους μικρούς ταρσανάδες, ναυπηγεία που κυρίως ασχολούντουσαν με συντήρηση μικρών πλοίων και καϊκιών. Ώσπου έχουμε τη δημιουργία των ναυπηγείων της Σύρου με την επωνυμία "Νεώριο", με περισσότερους από χίλιους εργαζόμενους, συγκρατούν τη μείωση του πληθυσμού στο νησί.
Σήμερα εκτός από το ναυπηγείο η Ερμούπολη και όλο το νησί της Σύρου έχει μεγάλη τουριστική ανάπτυξη. Είναι ένας προορισμός κυρίως για άτομα υψηλού μορφωτικού και οικονομικού επιπέδου. Μοιάζει με ζωντανό μουσείο με τα νεοκλασικά δημόσια κτίρια κατασκευασμένα από σπουδαίους αρχιτέκτονες και τα εκατοντάδες αρχοντικά . Ανάμεσα στα νεοκλασικά και τα φουγάρα του Νεωρίου ο δήμος έχει παραχωρήσει τρία κτίρια, ένα πρώην χρωματουργείο, ένα σκαγοποιείο και ένα βυρσοδεψείο για τη στέγαση του βιομηχανικού μουσείου Ερμούπολης. Συντηρημένα μηχανήματα, χάρτες, πρωτότυπα αρχιτεκτονικά και πολεοδομικά σχέδια, ομοιώματα πλοίων, είναι μερικά από τα εκθέματα.
Στην Ερμούπολη λειτουργεί ένα από τα παλαιότερα αρχαιολογικά μουσεία της Ελλάδας. Ιδρύθηκε το 1834-35 και στεγάζεται σήμερα στο Δημοτικό Μέγαρο της Ερμούπολης, σημαντικό μνημείο, που σχεδιάστηκε από το γνωστό αρχιτέκτονα Ε. Τσίλλερ.
Ένα από τα πρώτα δημόσια κτίρια της Ελλάδας είναι αυτό που στεγάζει τη πινακοθήκη, είναι οι πρώην αποθήκες του τελωνείου σχέδιο του Ερλάχερ 1834.
Η Ερμούπολη διαθέτει μέχρι και καζίνο. Μα και σαν φυσικό τοπίο υπάρχουν μικροί παραθαλάσσιοι οικισμοί του νησιού όπως ο Γαλησσάς, ο Φοίνικας, η Ποσειδωνία, η Βάρη, το Κίνι που αξίζει να τα επισκεφτεί ο ταξιδιώτης.
Πληροφορίες για διαμονή και online κρατήσεις, λίστα όλων των ξενοδοχείων και δωματίων.
Τοπικος ραδιοφωνικος σταθμος, "ραδιο αρχοντισσα"
wikipedia
